romanj nie miałam na celu zamachu na Twoją aktywność jednak chodzi mi o to, żebyś popatrzył też na to, że jednak terapia dla bardzo wielu osób się świetnie sprawdza i mówienie o tym, że tylko Campral daje szansę i nadzieję, jest daleko idącym uproszczeniem i może innym utrudnić znalezienie pomocy dla siebie.
Wiem, że są tacy, którzy mimo terapii i mimo okresów ciągle wracają do picia i dla takich osób pomocny może być ten lek, jednak NIE oznacza to, że terapia nie działa, że pogłębia konflikt i tylko campral leczy.
W miejscu, w którym pracuję leczy się wiele osób, które często są w początkowych stadiach alkoholizmu i są w stanie wyjść na prostą bez leków.
Jeśli chodzi o cytaty które przytoczyłeś, to ładnie ilustrują to co piszę o rozróżnieniu pomiędzy zespołem odstawienia (pierwszy cytat) a głodem alkoholowym (drugi cytat). Zespół odstawienia
Cytat:To najgorsze, co towarezyszy AZA (Alkoholowy Zespół Abstynencyjny).
Jest to stan, kiedy chcesz wytrzeźwieć. Towzarzysz mu potworny, nie do opisania
lęk, drżenie całego ciała (nawet do "przetrzymania" go stosuje się lek używany
do leczenia padaczki - Clonazepanum), wysoka potliwość, niepokój, na dźwięk
telefonu stajesz na baczność i serce wali Ci młotem. Trwa (jeśli oczywiście sie
nie złamiesz i nie wypijesz) średnio 3 dni. I 3 noce. Potworne. Nie będę wiecej
go opisywał, nie jestem pisarzem- autorem horrorów :-)"
na takie stany jest detoks i nikt nie będzie leczył człowieka w takim momencie psychoterapią - tu jest leczenie wyłącznie lekami polegające na odtruciu organizmu. Campral tu nie pomoże. Po takim odtruciu jest możliwe dopiero leczenie uzależnienia.
Wyżej opisane stany nie są charakterystyką głodu alkoholowego, nie objawia się on takimi objawami, to jest inny rodzaj chęci picia.
Chęci wynikającej z myślenia o piciu i rozkręcenia emocji związanych z piciem, pożądanie stanu nietrzeźwości jako reakcja na coś co dzieje się w życiu, a od czego człowiek chce się oderwać. Bardzo często jest to monotonia życia na trzeźwo, którą czasem trudno znieść, połączona z wiarą, że po takim czasie abstynencji można pić bezpiecznie. To są psychologiczne mechanizmy uzależnienia. A nie fizyczne objawy.
Dlatego też, sposób w jaki człowiek myśli o "głodzie alkoholowym" ma kolosalne znacznie dla jego możliwości poradzenia sobie z nim. Jeśli myślisz "to jest zbyt silne, nie mam na to wpływu", jeśli wzmacniasz takie myślenie to rzeczywiście będzie trudno sobie z tym poradzić.
Na tym forum Michu radzi sobie ze stanami panicznego lęku - psychologicznie to jest dość podobne do głodu alkoholowego i sposób radzenia sobie jest dokładnie taki sam. Uwierzyć, że się od tego nie umrze, pozwolić temu pojawiać się i przechodzić bez zmieniania swoich zaplanowanych działań. Dopóki Michu próbowała z tym walczyć, nie dopuścić do siebie a jednocześnie bała się tego jak śmierci, dotąd stan ten wzmacniał się. Tak samo może być z głodem alkoholowym, można go sobie nie wiedząc o tym wzmacniać. Terapia pomaga się w tym pozbierać i ustawić na właściwych torach
