Rozpoznawanie własnych emocji, uczuć

[mycha88]

Z jednej strony jest dużo lepiej, bo jest taki błogi spokój, cisza, zupełnie inna atmosfera; nawet dzisiaj zjadłam śniadanie i dwudaniowy obiad bez leków na żołądek miałam dzisiaj jeden atak paniki (zaczęło mnie skręcać, mdlić i kręciło mi się w głowie), ale szybko odegnałam myśli o tym, żeby się uspokajać i w to miejsce próbowałam akceptacji lęku i myślałam "no ok, w końcu ta panika zawsze mija, trochę mnie zmęczy i przejdzie" i jakoś mijało faktycznie to najlepszy sposób. Zrobiło mi się tylko smutno, że miałam to już w zasadzie za sobą, ale przez ostatnie wydarzenia wszystko wróciło :/ Jutro pierwsza sesja terapeutyczna i nadzieja na lepsze. Jest jednak druga strona medalu - będąc tutaj, myślę o mamie i martwię się, co ojciec wyrabia w domu, bo uwierzcie mi, że jemu zwyczajnie odbiło :/ poza tym on w ogóle teraz nie je; w zamian pije rano kawę a potem cały dzień chleje wódę :/