Rozpoznawanie własnych emocji, uczuć

[Alex]

Nie będę oryginalna - ja też się kontroluję Ale pochwalę się - robię to coraz rzadziej i chyba już tylko w sytuacjach, kiedy faktycznie ważne jest to, jak wypadam.
A z patrzeniem w oczy to też mam swoją historię niestety... Być może nie miałabym tej osobliwej przypadłości gdyby nie pewien incydent w młodości. Chodziłam kiedyś w liceum na dodatkowe lekcje do pewnego nauczyciela. Tzn byłam tylko raz... Kiedy zaczął mi wykładać jakąś teorię, ja słuchałam go najuważniej jak tylko mogłam, w pełnym skupieniu na jego słowach. Po dłuższej chwili on wpadł w gniew i nakrzyczał na mnie żebym na niego TAK nie patrzyła. Wystraszyłam się i zaczęłam gorączkowo myśleć nad tym, jak na niego patrzę. Kiedy potem zaczęłam go znowu z uwagą słuchać, znowu usłyszałam ten zarzut, w dodatku zaczął na mnie krzyczeć. Kompletnie nie wiedziałam o co chodzi. Z całą pewnością nie patrzyłam na niego wtedy jakoś pożądliwie czy coś w tym stylu, bo dla mnie był po pierwsze zaprzeczeniem męskiej atrakcyjności, a po drugie był nauczycielem. Do dziś nie wiem o co mu chodziło. Terroryzował mnie tak do końca lekcji. Do domu wróciłam z poczuciem, że jest we mnie kolejna rzecz, która jest "nie tak" i od tamtej pory żyłam w lęku przed tym jak patrzę na ludzi To się odzywało zwłaszcza wtedy, kiedy miałam do czynienia z facetem-nauczycielem lub przełożonym. Długo mnie to trzymało...