Warto przeczytać (split: Jak postępować gdy biska osoba pije?)

[Alex]

Ja też niestety znam to z autopsji. U mnie to było w postaci ekstremalnej - byłam matką mojej matki, przynajmniej w sensie emocjonalnym. Byłam balsamem na brak matki w dzieciństwie, nieudanego małżonka, brak jakiejkolwiek przyjaciółki. Bardzo wcześnie zostałam obarczona sprawami, które w ogóle nie powinny trafić do mojej świadomości. Nie mogłam kochać ojca, bo to oznaczałoby wybór między mną a matką - wybrałam matkę. Dla mojej matki oczywiste jest to, że ja egzystuję tylko dla niej, musiała być dla mnie najważniejszą osobą w życiu. A i tak zawsze słyszałam, że jestem podłą egoistką. Kiedy zaczęłam dojrzewać do wyrwania się z tej chorej zależności, pamiętam, że zarzuciła mi np, że zniszczyłam naszą przyjaźń. Ja się wtedy zaczęłam zastanawiać nad tą "przyjaźnią" i o mało nie spadłam z krzesła jak sobie uzmysłowiłam jak to wyglądało - długie godziny spędzone razem, spędzone oczywiście na wysłuchiwaniu jej, o mnie i moich sprawach nigdy nie rozmawiałyśmy. Byłam niemalże uprzedmiotowiona w tym wszystkim. Niedawno była taka sytuacja: miałam strasznego doła, jakieś problemy wtedy, a moja matka miała świetny nastrój i ochotę na żarty, coś zaczęła opowiadać. Ja jej na to, że niestety nie jestem w nastroju, a ona z wielkim żalem i pretensjami, że biedna nie może sobie pożartować ze mną, normalnie jak ja śmiem nie być w nastroju, kiedy ona tego potrzebuje - ta sytuacja najlepiej obrazuje równowagę brania/dawania w tej relacji...