Co to jest współuzależnienie ?

22

Zaczęło się banalnie, Twój partner zawsze lubił się bawić, mogło się ,to nawet podobać, bo nie mruk i towarzyski z poczuciem humoru. Tylko matka mogła mówić, żebyś uważała. Koleżankom nie wierzyłaś, bo mogły Ci przecież zazdrościć. Byłaś pewna, że będzie dobrym mężem a poza tym, jak będą dzieci, to przecież…

Pobraliście się i pojawiły się dzieci. Pierwszy raz zaniepokoiłaś się jak nie przyszedł na porodówkę, a jak się w końcu pojawił, to wyglądał nieświeżo. Oblewanie narodzin dziecka trwało 3 dni. Umiałaś i chciałaś wytłumaczyć swojego męża. Będziesz, to jeszcze robić kilka lat. Bo nikt nie chce być alkoholikiem i mieć alkoholika, to naturalne.

Tak więc w Waszym życiu występować naprzemiennie okresy Jego abstynencji z wydłużającymi się okresami picia. Abstynencja mogła trwać nawet kilka miesięcy, podczas, których Twój mąż robił co do niego należało, był miły, pomocny, bez zarzutu. Po latach w poradni powiesz „To naprawdę dobry człowiek jak nie pije, i dzieci są bardzo za nim”. Wierzyłaś w Jego zapewnienia miłości do Ciebie, rodziny oraz, ze to już ostatni raz bez…

Wierzyłaś, że to wina Jego kolegów, bo Go namówili, a mąż jest „taki wpływowy i dla wszystkich jest taki dobry”.

Wierzyłaś , ze tym razem sytuacja była naprawdę wyjątkowa, bo szef zapraszał i nie wypadało odmówić.

Grałaś, więc ze swoim mężem sztuczkę „Jestem dobry, tylko mam pecha – ludziom nie można ufać” Jednak, gdy szkody z picia męża są coraz większe i kładą się cieniem na kolejne obszary życia, takie jak – praca, dzieci, stosunki z dalszą i bliższą rodziną, zainteresowania – postanowiłaś wziąć sprawę a swoje ręce i powstrzymać męża od picia.

Stosujesz różne sposoby: prosisz, grozisz, straszysz, płaczesz, szantażujesz, manipulujesz seksem, gotowaniem obiadów, prasowaniem, koszul. Bywa też, że pijesz z mężem, bo wtedy On mniej wypije, a poza tym jest w domu, nie musisz się martwić wtedy, gdzie jest, czy czegoś nie zgubi, nie przepije i jakim stanie wróci.

Nie będziesz, go szukać po pubach czy znajomych. Jak przychodzi w złym stanie, troskliwie zajmujesz się mężem, żeby dzieci nie widziały. Mijają kolejne lata. Nie pamiętasz, kiedy się śmiałaś, byłaś luźna i spokojna. Przyjaciele odeszli lub z nich zrezygnowałaś, bo nie mogłaś słuchać „zrób coś z tym”, „dziwię się, że tak długo, to znosisz” „na Twoim miejscu zrobiłabym tak i tak”.

Nie poszłaś na kolejne studia, przestałaś czytać, chodzić do kina, dbać o wygląd, no może nie raz kupujesz nowe ciuchy i zmieniasz fryzurę jak załapiesz się na obwinianie przez męża. Bo mówił, że pije przez Ciebie. I gdybyś była inna, jak inne kobiety itp. Uświadamiasz sobie, że już wcale nie rozmawiasz z dziećmi. Często kłamiesz, że tata jest zmęczony albo chory.

Generalnie chronisz męża, bo dzieci powinny mieć ojca. Wycofałaś sprawę o rozwód, bo tym razem, przysięgał i płakał. Przypisałaś sobie moc wpłynięcia skutecznie na męża. Wszystkie Twoje myśli i uczucia skierowane są do męża i od Niego zależą. Jesteś szczęśliwa, pełna nadziei, gdy jest trzeźwy. Rozczarowana, zniecierpliwiona, zła smutna, gdy wraca do picia. I zawsze wiesz, kiedy wróci do picia po przerwie abstynencji. Po prostu czujesz to i nauczyłaś się rozpoznawać ten moment.

Paradoksalnie, choć nie pijesz, Twoje życie poprzez męża skoncentrowane jest na alkoholu. Jeśli będziesz miała szczęście, to zdarzy się coś bardzo dramatycznego, jakiś kryzys, który zmusi Cię do szukania pomocy. Namawiam do tego. Ma, to być miejsce specjalistyczne w którym dowiesz się jak masz odbudować siebie i dzieci, by historia picia nie powtarzała się w ich życiu. Dość się przecież napatrzyły. Zmiana Twojej postawy może (nie musi) spowodować zmianę po stronie Twojego męża.

terapeuta uzależnień ośrodka „Polana”
mgr Zofia Majtczak

Multimedia

Podoba ci się:
  1. gośćgość06-26-2012

    Straszne… mozna tak się kręcić i kręcić i wyjscia nie widzieć. Myślę, ze za mało w mediach jest nagłośniony ten problem, a pomoc socjalna która wydawało by się powinna uświadamiać, czasami wręcz sprzyja takim sytuacjom, za mało w Polsce mówi sie o takich problemach.

  2. manjamanja06-27-2012

    tym z was, którzy tu zajrzeli, bo zastanawiają się, czy to już współuzależnienie czy jeszcze nie, polecam test: http://zdrowie.gazeta.pl/Zdrowie/0,101719,11879041.html

  3. GośćGość07-10-2012

    Przez wiele lat patrzyłam na bliską osobę współuzależnioną od męża alkoholika. Żałuję, że nie wiedziałam jak jej pomóc wcześniej. Dzisiaj na szczęście udało jej się uwolnić. Ale bez terapii z pewnością byłoby znacznie gorzej.

  4. tomtom02-08-2013

    przed chwilą ktoś opisał moje życie.
    Siostra męża namówiła go na odwyk. jest tam dopiero 4 dzień., ja i dzieci jesteśmy szczęśliwi nikt nam się nie pląta pod nogami, wszyscy wiemy co należy zrobić, aby nam w trójkę był dobrze. chwilo trwaj.

  5. Vesta AmyotteVesta Amyotte04-10-2019

    I believe what you posted was very reasonable. But, consider this, suppose you added a little information? I
    am not saying your information isn’t good.,
    but what if you added something to possibly get people’s attention? I mean Współuzaleznienie – co
    to jest współuzaleznienie – jak można pomóc osobom współuzaleznionym od alkoholu – Czy
    współuzaleznienie można leczyć is a little boring.
    You could peek at Yahoo’s front page and watch how they create news titles to get viewers interested.

    You might add a related video or a picc or two to
    get people excited about everything’ve written. In my opinion, it could bring
    your posts a little bit more interesting.

  6. GośćGość11-29-2021

    O osobach współuzależnionych prawie wcale się nie mówi – a szkoda, bo często są przecież równie pokrzywdzeni co sami chorzy. Uwolniłam się od tego. Chociaż zajęło to lata. Cenne lata z mojego życia, których nic nie wróci, ale przynajmniej dzieki terapeutom z Centrum Krajna znowu zaczęłąm oddychać.

  7. UlagrzebulaUlagrzebula01-28-2022

    Osobyu współuzależnione też zasługują na szansę. Wiem jaki to ból i cierpienie być w tym kole pijaństwa, trzeźwości, manipulacji, obietnic, złamanego serca, codzinnie. Mnie pomógł Ośrodek Terapii Borowik. Pomagają nie tylko uzależnionym ale też współuzależnionym.

  8. Jerzy KulczyńskiJerzy Kulczyński02-15-2022

    szkoda tylko, że artykuł taki krótki bo ten problem z doświadczenia wiem, że jest bardzo skomplikowany i nie został do końca wyjaśniony, a to potrzebne, żeby ludzie w takiej sytuacji jak moja wiedzieli, ze nie są sami. ja akurat byem na terapii w borowiku i wiem przez co przechodziła moja żona, ale całe szczęscie nam pomogli za co bardzo dziękuje z całego serca

Dodaj swój komentarz