Matka i corka

[margaret]

Niby duzo wiem o alkoholikach ( sama jestem alkoholiczka nie pije od 15 lat ).
ale...szarpie sie bo chcialabym pomoc mojej corce ,ale ona nie chce mojej pomocy. Nie chce niczyjej pomocy , zaczyna terapie po kilku spotkaniach zaczyna ciag ktory trwa tydz. dwa .Zagraza sobie ( tnie sie , rozbija szyby , jest agresywna gdy tylko ktos stanie jej na drodze do picia). Siedziala 2lata za kradzieze pod wplywem alkoholu wyszla na warunkowe zwolnienie i od poczatku jest to samo...picie, picie ,picie. Wyszla z wiezienia poznala mezczyzne z ktorym zamieszkala po miesiacu czasu zaczela pic sama chlopak ten nie pije.Awantury telefony od chlopaka zebym cos zrobila bo on nie daje rady , ja wzywam pogotowie ( ciela sie byla bardzo agresywna ) nie zabrali ja.
Nastepnym razem wzywam policje - ostrzegaja ja. Poszlam do kuratorki aby interweniowala , bo ona nie pracuje nie leczy sie , dochodzi do rozmowy kuratorki , corki i mojej . Kuratorka straszy odwieszeniem wyroku , a ja prosze o nakaz zamknietego leczenia dla corki.Miedzy czasie wyjezdzam do Anglii dzwonie do corki - wiem , ze pije . Chlopak nie ma juz sil prosze go aby wezwal policje kiedy corka sie awanturuje pod wplywem alkoholu, ale dla niego to czarna magia policji nie wezwie tylko mowi mi abym wrocila z Anglii i zajela sie corka. Wiem , ze jesli bym wrocila nic to nie zmieni , moje zycie kreci sie caly czas wokol alkoholu , bo najpierw maz pozniej ja , a od 10 lat moja corka . Nie wiem co mam juz robic , ale jedno wiem , ze jesli ona nie bedzie chciala to nikt tego nie zmieni. Dopoki bedzie miala komfort picia to bedzie pila . Wiem to po sobie i im wczesniej przestana jej pomagac tym wczesniej ona poprosi o pomoc ....

[margaret]

(29-08-2012 16:24)Michu napisał(a):  

(29-08-2012 16:10)margaret napisał(a):  jedno wiem , ze jesli ona nie bedzie chciala to nikt tego nie zmieni. Dopoki bedzie miala komfort picia to bedzie pila . Wiem to po sobie i im wczesniej przestana jej pomagac tym wczesniej ona poprosi o pomoc ....

No to wychodzi na to, że doskonale wiesz co robić. W tym wypadku nie wiem czy dobrym pomysłem by był twój powrót z Anglii.

wiem , wiem , a serce boli ...tak chcialam sie wygadac do kogos kto zna temat , bo wszyscy na okolo ( z moja corka wlacznie uwazaja , ze mam w nosie co ona robi ) ale wiem tez , ze oni by chcieli nianczyc alkoholika , a nie tedy droga...prosze piszcie co o tym sadzicie czy jestem wyrodna matka?

[MarKu]

Wyrodna matka? Nie wyobrażam sobie, żeby wyrodna matka zajrzała na forum i pisała o waszych problemach, szukając pomocy dla córki. Życzę powodzenia i wierzę, że poradzisz sobie

[agtagt]

Czytam Twojego posta i przypomina mi się historia mojej koleżanki z jej córką biorącą narkotyki. Nadmieniam iż jej matka, też osoba uzależniona po leczeniu - trzeźwa. Córka brała narkotyki, kradła wplątywała się w różne destrukcyjne związki z mężczyznami. Trafiła do więzienia. Jej matka miała ogromne poczucie winy w związku z tym, iż sama kiedyś nie była przykładem dla córki i to ją bardzo ograniczało przed tym aby postawić granice i potraktować ją odpowiedzialną za swoje życie i także leczenie. Matka dbała o nią wysyłała pieniądze i paczki twierdząc i licząc, że teraz, to już pewnie zrozumiała i będzie na pewno inaczej. Ale przecież więzienie nie leczy a córka na propozycję matki leczenia z uzależnienia wykręcała się twierdząc, że przecież teraz już sobie poradzi, bo w więzieniu nie brała. Matka też załapała się na te argumenty w krótkiej abstynencji córki dając pieniądze oraz regularnie zabiegała o kontakty z nią. Córka była bierna i chętnie korzystała z oferowanej pomocy pogrążając się dalej w uzależnieniu i trafiając kolejne razy do więzienia. Matka się umęczyła i w końcu postanowiła poczekać aż córka zacznie ją sama prosić o pomoc. Ostatecznie córka sama załatwiła i pojechała na leczenie do ośrodka stacjonarnego i zaczęła zabiegać sama o kontakty z matką. Mam nadzieję, że przykład koleżanki Ci posłuży. Sama jestem, osobą uzależnioną z wieloletnią abstynencją i wiem jakie to trudne dla matki ale też wiem, że możliwe do zrobienia. Jak Ci samej trudno to pisz na forum a tez nie zaszkodzi skorzystać z pomocy terapeuty. Trzymam kciuki i pozdrawiam Cie gorąco.

[grazynka03]

Tak to prawda pozostawić go samemu sobie i zjąć się sobą . Tak dzięki radzie jednego z alkoholików na otwartej grupie AA zrobiłam , wywaliłam pijącego syna z domu . Poszedł na terapię , chodził na AA przez wiele miesięcy był trzeźwy a ja cała w skowronkach . I zaczęło się od nowa picie bo myślał że jak się leczy to go mamunia znowu przygarnie ale ja się nie dałam omamić , ważne dla mnie było to co ja czuję i wiem (że nie chcę nigdy więcej aby mój syn mnie bił) nie zgodziłam się na jego powrót do domu choć moje serce pękało z bólu.......Wyjechał do Anglii tam dalej pije ale jakoś żyje....nie za często mamy ze sobą kontakt(internet)ale ja mam święty spokój mogę żyć dla siebie i kochać siebie...co?że to snobizm że jestem wredna -mam gdzieś że ktoś tak mnie osądza to jest moje życie i chcę być szczęśliwa w takim stopniu jak tylko potrafię......



[/color][/size][/font]