Wyrażanie emocji, uczuć

[Alex]

Opisałaś okropieństwa. Brak zaspokojenia nawet podstawowych potrzeb takich jak jedzenie, sen o przemocy gratis nie wspomnę nawet. To straszne! Zawsze mam ochotę obić komuś m..dę jak coś takiego słyszę. Może w przypływie wieloletniej złości, w ramach wyrażania emocji w końcu to zrobię - podaj mi adres
Dobrze, że miałaś tą babcię, to była taki przyczółek normalności na ocenie patologii. I byłaś na tyle mądra by odróżnić to co dobre od tego, co złe.

Kiedy myślę o takich sytuacjach, mrozi mnie zawsze obojętność społeczeństwa, ślepota nauczycieli. I powiem Ci, że byłam również po drugiej stronie, tzn widziałam takie dzieci okiem nauczyciela - tego się nie da nie zauważyć! Albo to ja mam jakiś szczególny radar albo faktycznie panuje znieczulica. Jak miałam praktyki w szkole spotkałam się z sytuacją takiego dziecka. Nauczyciele nie lubili chłopca, bo sprawiał problemy. Nie chcę tu pisać elaboratu na ten temat, powiem Ci jednak, że już po miesiącu miałam przeczucia na temat tego, co dzieje się z tym chłopcem. Wiele rzeczy pominę w opisie, ale np chroniczne niewyspanie od razu rzucało się w oczy. O tym, że mam rację dobitnie przekonał mnie kolega tego chłopca, który powiedział mi kiedyś wprost, że ojciec pije, a matka nie ma dla niego czasu... Dzieciaczek miał 10 lat Niewiele mogłam dla niego zrobić, to co mogłam to zrobiłam. Odrobina zainteresowania i przychylności z mojej strony zaowocowała diametralną zmianą na lekcjach i w stosunku do nauki. Ten dzieciak zaczął być zainteresowany lekcją, zaczął przynosić wszystko co potrzeba, wyskakiwał z ławki żeby odpowiedzieć na pytanie. A wcześniej udawał, że go nie ma i był "obrażony" na nauczycieli. Mogłam również jedynie powiadomić wychowawcę i pedagoga, a co oni z tym dalej zrobili, to nie wiem. Skończyłam praktyki i musiałam wyjechać.

W kontekście mojej rodziny, to cały widz polega na tym, że moja matka wywiązywała się ze wszystkich swoich obowiązków i całe życie przekonywała mnie skutecznie, że jest wspaniałą matką. Ja swoje odkrycia co do jej postępowania poczyniłam stosunkowo niedawno niestety. Po mistrzowsku umiałam nie czuć, kiedy mnie krzywdziła.

Dlaczego źle się czuję dziś? Przede wszystkim dzięki, że pytasz. To nic nerwicowego, czysta fizjologia Jutro będzie ok.