Matka i corka

[margaret]

Niby duzo wiem o alkoholikach ( sama jestem alkoholiczka nie pije od 15 lat ).
ale...szarpie sie bo chcialabym pomoc mojej corce ,ale ona nie chce mojej pomocy. Nie chce niczyjej pomocy , zaczyna terapie po kilku spotkaniach zaczyna ciag ktory trwa tydz. dwa .Zagraza sobie ( tnie sie , rozbija szyby , jest agresywna gdy tylko ktos stanie jej na drodze do picia). Siedziala 2lata za kradzieze pod wplywem alkoholu wyszla na warunkowe zwolnienie i od poczatku jest to samo...picie, picie ,picie. Wyszla z wiezienia poznala mezczyzne z ktorym zamieszkala po miesiacu czasu zaczela pic sama chlopak ten nie pije.Awantury telefony od chlopaka zebym cos zrobila bo on nie daje rady , ja wzywam pogotowie ( ciela sie byla bardzo agresywna ) nie zabrali ja.
Nastepnym razem wzywam policje - ostrzegaja ja. Poszlam do kuratorki aby interweniowala , bo ona nie pracuje nie leczy sie , dochodzi do rozmowy kuratorki , corki i mojej . Kuratorka straszy odwieszeniem wyroku , a ja prosze o nakaz zamknietego leczenia dla corki.Miedzy czasie wyjezdzam do Anglii dzwonie do corki - wiem , ze pije . Chlopak nie ma juz sil prosze go aby wezwal policje kiedy corka sie awanturuje pod wplywem alkoholu, ale dla niego to czarna magia policji nie wezwie tylko mowi mi abym wrocila z Anglii i zajela sie corka. Wiem , ze jesli bym wrocila nic to nie zmieni , moje zycie kreci sie caly czas wokol alkoholu , bo najpierw maz pozniej ja , a od 10 lat moja corka . Nie wiem co mam juz robic , ale jedno wiem , ze jesli ona nie bedzie chciala to nikt tego nie zmieni. Dopoki bedzie miala komfort picia to bedzie pila . Wiem to po sobie i im wczesniej przestana jej pomagac tym wczesniej ona poprosi o pomoc ....