PROBLEM Z BRATEM ALKOHOLIKIEM

[Jola]

Witam,podziwiam Cię że potrafisz żyć obok i zajmować się tym,ale Ja świetnie pojmuję co czuje nasza przedmówczyni,to nie takie proste uwierz mi,jestem po terapiach dla osób uwikłanych w alkoholizm i do dziś nie potrafię zrobić tego czego mnie tam uczono nie jest to takie proste w każdym razie dla mnie.Ja mam córkę alkoholiczkę ma 30 lat jest po terapiach i co z tego wraca częściej lub rzadziej do alkoholu,ma córeczkę 8 lat bardzo chorą to też jej nie powstrzymuje,a ja jestem jej największym wrogiem bo to ja podjęłam walkę z jej chorobą i zmusiłam do leczenia,dziś już nic nie mogę zrobić mam związane ręce,bo ma obrońców i za każdym razem kiedy zapije(na 2 tyg czasem więcej czasem mniej)ukrywają to przede mną bo pije w domu gdzie mieszka z córeczką i swoim przyjacielem(jest rozwódką)u mojej matki.Proszę,krzyczę,kładę jej do głowy że każdy dzień picia może skończyć się śmiercią(choruje od 4 lat na przewlekłe zapalenie trzustki jest po operacji woreczka żółciowego)a to wszystko od alkoholu,grożę jej że znowu oddam ją na terapię nie dociera.A zrobiłabym to żeby ją ratować ale mam związane ręce bo wnuczka,były zięć jest narkomanem ale jego ojciec ma lepszą sytuację materialną i na pewno by walczył nie z miłości ale żeby udowodnić że u nas nie jest dobrze a u nich wszystko ok(jest byłym pracownikiem służb więziennych na emeryturze)właśnie u nich jest coś takiego że widzi się u kogoś ale swoje się ukrywa,i dlatego nic nie mogę zrobić bo chodzi mi o dobro wnusi która jak i wszyscy co z córką mieszkają są tak przez nią zmanipulowani że zrobią wszystko co chce i uwierzą we wszystko co im powie,ja już w nic jej nie wierzę ale zawszę się martwię jak pije nie śpię nie jem a powinnam zostawić to wszystko i żyć tak jak mnie uczono ,,że jak się ma napić i tak to zrobi czy ja będę się martwić czy nie"mam myśleć o sobie i reszcie rodziny niestety nie potrafię tego.Dlatego to opisałam żeby było jasne że nie piszę o suchych faktach ale znam to z własnego życia.:huh