Lęk, panika - proszę o pomoc

[Elżbieta Kalinowska]

To, że pewne „kłopotliwe” stany są nie zauważalne dla innych w dużej mierze wynika z tego, że są one jednak dość subtelne i mało wyraziste. Dodatkowo wydają się one obserwatorom mniej znaczące i warte uwagi niż przeżywającej je osobie, dlatego nie obserwują Cię pod tym kątem.
Mogę zauważyć, że ktoś się przydusza jak mówi, że co jakiś czas bierze głębszy oddech ale jeśli to nie jest tematem spotkania, nie będę się nad tym zastanawiać. Bardziej skupię się na tym co jest treścią rozmowy albo na opanowywanie swoich subtelnych nielubianych objawów ;-).
Ludzie zazwyczaj są skupieni na sobie i swoim przeżywaniu, dlatego za niespokojnych uznają tych, którzy ich w jakiś sposób obciążają swoim niepokojem. Np. krzyczą. Zatem jeśli jesteś zdenerwowana ale się nie ciskasz a raczej uśmiechasz to będziesz uznana za raczej na ogół spokojną.