Wyrażanie emocji, uczuć

[Alex]

Czy Wy również żyliście w poczuciu, że za nic na świecie nie wolno Wam wyrażać tego, co czujecie? Ja jestem w tej kwestii zablokowana zarówno werbalnie jak i niewerbalnie. Dopiero od niedawna mam tego świadomość i próbuję coś z tym robić. Moja twarz była niczym maska - to była twarz pokerzysty, nie mogła nigdy zdradzić tego, co się dzieje wewnątrz mnie. Zwłaszcza emocji negatywnych - za to były kary albo pogardliwe komentarze - np "zobacz jak ty wyglądasz". Nie umiałam również mówić o uczuciach. Tak naprawdę pomiędzy tym, co było widać na zewnątrz (człowiek-kamień) a tym, co działo się wewnątrz (wulkan albo mała przestraszona dziewczynka) była przepaść. Po mistrzowsku nauczyłam się panować nad sobą i się kontrolować. Od pewnego czasu uczę się wyrażania uczuć, spontaniczności. Z niektórymi sprawami idzie mi nieźle, np z wyrażaniem złości. Z serdecznością mam wciąż problem i generalnie z wyrażaniem pozytywnych uczuć. Uporałam się również z odblokowaniem twarzy - mam w nosie jak wyglądam kiedy np złoszczę się czy smucę. W tej ostatniej sprawie jest też zabawny efekt uboczny: uśmiecham się często do telewizora Mam nawyk wczuwania się w stany emocjonalne ludzi, również tych na szklanym ekranie i teraz, kiedy zrzuciłam maskę, uśmiecham się jak ktoś się śmieje, okazuje jakoś radość