ciągle nowa rola...

[Alex]

anawa, nie wiem czy jeszcze tu zaglądasz, ale pozwolę sobie w Twoim wątku rozwinąć pewną wartościową myśl z Twojego posta, a w zasadzie uporządkuję i uzupełnię tę cenną układankę o brakujące elementy:

"Czy wystarczy zrozumieć, że jest się DDA by osiągnąć spokój? NIE
Czy wystarczy rozgrzebać z trudem zakopane wspomnienia by uciszyć swój wewnętrzny płacz? NIE
Czy wystarczy pracować nad zrozumieniem własnego postępowania by pozwolić zagoić się ranom? NIE
Co zatem muszę zrobić by napisać „TAK” ?"

Zrozumienie, że jest się DDA pozwala rozpocząć drogę, wiodącą poprzez rozgrzebanie z trudem zakopanych wspomnień by najpierw usłyszeć swój wewnętrzny płacz, następnie go ukoić i pozwolić zagoić się ranom osiągając wewnętrzny spokój. Można wtedy pracować nad zrozumieniem własnego postępowania i zmianą schematów, które go determinują. A wszystko to po to, by na końcu tej - jakże trudnej - drogi, móc powiedzieć: TAK, potrafię być szczęśliwa/y!