Funkcjonowanie osób z syndromem DDA po terapii

[angelcia_af]

Witam.
Proszę opowiedzcie jak się zmieniło Wasze życie po terapii? Czy terapia jest skuteczna? Czy pomogła Wam? Jeśli tak to co się zmieniło w Waszym życiu rodzinnym (Wasz stosunek do partnera, dzieci, kontakt z nimi) w życiu towarzyskim? Bardzo proszę podzielcie się z swoimi doświadczeniami.

[Alex]

Wśród stałych bywalców nie ma nikogo, kto byłby już PO terapii. Dwie osoby są w trakcie. Wszystkie poza tym samodzielnie pracujemy nad sobą. O naszych zmaganiach możesz poczytać w różnych wątkach

[mycha88]

Dokładnie tak, jak pisze Alex, są osoby, ale będące w trakcie terapii (m.in. ja). Ale to jest moje drugie podejście do terapii, więc napiszę parę słów o pierwszym doświadczeniu z terapią.
Pomogła mi ona bardzo. Gotowa jestem nawet stwierdzić, że mogłabym wręcz bardzo dobrze radzić sobie w życiu po terapii, gdyby nie dwie rzeczy:
1. chyba zakończona została troszeczkę za wcześnie;
2. dalsze pozostawanie w domu rodzinnym z ojcem alkoholikiem.
Tkwienie w tym samym, toksycznym środowisku, znacznie utrudnia powrót do zdrowia, albo potrafi zniszczyć pozytywne efekty terapii.
Obecnie uczęszczam ponownie na terapię, ponieważ jestem w stanie, nazwijmy to, masakrycznym.
Podsumowując - terapię polecam, ale ważne jest (o czym wspomniała również Alex), aby pracować nad sobą cały czas. Trzeba ćwiczyć nowe zachowania, bo samo pójście na terapię i odsiedzenie swojego czasu nic nie da. To dopiero początek długiej, żmudnej, ale niezwykle ważnej i często owocnej pracy nad sobą.

[romanj522]

" samo pójście na terapię i odsiedzenie swojego czasu nic nie da." no tak bo to tak jakby iść do doktora wziąć recepty i nawet ich nie wykupić ,
A z tym cyt:"Tkwienie w tym samym, toksycznym środowisku, znacznie utrudnia powrót do zdrowia, albo potrafi zniszczyć pozytywne efekty terapii." w 100% się zgadzam,i skoro tak masz to łatwo nie masz ale dasz radę bo chcesz , trzymam kciukolki