DDA + nerwica gratis

[mycha88]

Jak w temacie, wygląda na to, że oprócz cudownego syndromu DDA mam nerwicę :/ mam problemy z serduchem, kołatania, zmęczenie, duszności. Nie mogę wysiedzieć w jednym miejscu. Lekarz przepisał mi leki na uspokojenie serca, ale muszę iść jednak jeszcze raz, bo pomagają mi, ale tylko częściowo, tzn. codziennie jak w zegarku ok. godziny 17ej zaczyna mi się cały zestaw objawów sercowych
Miał ktoś coś podobnego? Podpowiedzcie, co robić w takich sytuacjach? To dla mnie duży problem, bo kiedy np. mam zajęcia na uczelni po południu, to nie mogę wysiedzieć, bo muszę wstać i się "rozchodzić" albo położyć, ale nie mogę siedzieć. Ostatnio musiałam wyjść z zajęć, a to jest też krępujące i niewygodne, no i jak tak ciągle wychodzić? :/ Ogólnie od godziny 17ej nie mogę ruszać się z domu

[mycha88]

(06-04-2011 19:22)Michu napisał(a):  (...) pocieszające jest to, że nie mamy jej z własnej winy. (...) Smutne jest to, że ludzie którzy zgotowali nam taki los najczęściej nie zdają sobie z tego sprawy. My możemy zawalczyć o siebie udając sie na terapię, albo po leki do psychiatry.

No właśnie, dlaczego to my musimy szukać pomocy, jeśli to ich problem wywołał też nasz? :/
Chyba jednak zapiszę się na psychoterapię, nie ma wyjścia, nie chcę TAK dalej żyć, a raczej egzystować :/

[mycha88]

Kochani, macie jakiś pomysł, jak radzić sobie w sytuacjach, które w zasadzie dla większości ludzi nie są stresujące, ale jakimś dziwnym sposobem wywołują u mnie lęk, kołatanie, trzęsące się ręce i płytki oddech? :/
To mnie dopada nagle i nie wiem co robić. Staram się głęboko oddychać, ale tak naprawdę jedyne, co najlepiej pomaga, to wyjście z danego pomieszczenia, albo opuszczenie sytuacji, a jeszcze najlepiej położyć się w domku i wyciszyć
wczoraj zestresowała mnie nawet sytuacja w kościele, kiedy czekałam w kolejce do spowiedzi, im byłam bliżej tym gorzej się czułam, w końcu myślałam, że będę musiała wyjść, ledwo jakoś wytrzymałam, ale całą mszę potem mnie telepało :/ dopiero jak wróciłam do mieszkania i się położyłam to minęło.
Emocje wyprzedzają rozum. Nie umiem sobie przetłumaczyć, że nie ma się czego bać. To się pojawia nagle, niezapowiedzianie i nie wiem, co robić i co sobie w myślach powtarzać, żeby się uspokoić
pozdrawiam

[Elżbieta Kalinowska]

:-) Michu uczy się oswajać swój lęk - Mycha też możesz zacząć to robić. Nie przekonasz się, do tego (swojej podświadomości), że nie ma się co bać jeśli będziesz uciekać. Podświadomość powie racjonalnemu umysłowi "dobra, dobra, mówisz, ze nie ma się czego bać, a uciekasz jak oparzona - nie wierzę Ci, będę się bać dalej"

Cytat:siądź gdzieś z boku, nie przejmuj się ludźmi i tym, ze sie gapią.

uwierz, że się nie gapią, a jak się gapią to nie widzą.

[mycha88]

(14-04-2011 19:15)Elżbieta Kalinowska napisał(a):  Nie przekonasz się, do tego (swojej podświadomości), że nie ma się co bać jeśli będziesz uciekać.

Staram się jak mogę, naprawdę, jakoś nie zwiałam z kościoła chcę stawać temu wszystkiemu naprzeciw, ale kiedy dopadają mnie te wszystkie somatyczne, cielesne objawy, ciężko jest wytrzymać. Jedno jest pewne - idę jednak na tę terapię w zasadzie 2 lata temu chodziłam, ale chyba za krótko :/

[Alex]

Mi w walce z objawami nerwicy bardzo pomogła relaksacja. Niby nic wielkiego - połączenie sugestii rozluźniających poszczególne partie ciała z kojącą muzyką - a jednak kilka miesięcy sumiennego stosowania zmieniło baaardzo dużo. Mam teraz takie poczucie, że mój organizm jakby nie jest w stanie wygenerować tak dużego napięcia jak wcześniej, a dodatkowo mam naprawdę poczucie, że wracam jako-takiej do równowagi psychicznej. W moim przypadku nerwica mogłaby być określona jako sytuacyjna, chociaż psychoterapeutka określiła to jako lęk uogólniony. Jednak myślę, że niezależnie od podłoża lęku i charakteru objawów, zmniejszanie napięcia w ciele może mieć jedynie pozytywne skutki. W moim przypadku podziałało leczniczo również na objawy somatyczne - od strony układu krwionośnego, pokarmowego, a nawet pomogło na bóle stawów! Dlatego gorąco Wam polecam techniki relaksacyjne. Możecie sobie znaleźć coś dla siebie na Youtubie (np trening autogenny Shulza). Bardzo ważne jest by relaksować się przynajmniej 2 razy dziennie, najlepiej rano zaraz po przebudzeniu jeszcze w łóżku i wieczorem przed zaśnięciem, a dodatkowo - by słuchać tego w słuchawkach i pozycji leżącej. Niestety żeby poczuć jakieś działanie, potrzeba sporo czasu - ja pierwsze efekty widziałam dopiero po miesiącu regularnego stosowania. Obecnie uczę się medytacji :-)

[mycha88]

(18-04-2011 14:48)Alex napisał(a):  Niestety żeby poczuć jakieś działanie, potrzeba sporo czasu (...)

No właśnie, a ja najpierw muszę nauczyć się cierpliwości na efekty nie lubię czekać, chciałabym wyniki i poprawę uzyskać jak najszybciej.
Masz szczęście, że potrafisz się relaksować, uspokajać i wyciszać, może też kiedyś dam radę

[Alex]

Wiesz, ja też początkowo nie umiałam. Myślę, że nie znalazłabym się w stanie, w jakim byłam gdybym posiadała od początku tę umiejętność. Szczerze mówiąc, to ja nawet nie bardzo zdawałam sobie sprawę z tego, w jakim napięciu żyłam i na jaki los skazałam własne ciało. Początkowo, kompletnie nie potrafiłam się rozluźnić słuchając tego, ba nawet mnie to wszystko trochę śmieszyło :-) Zmuszałam się do tego, by starać się na ile jest to możliwe, praktykować to 2 razy dziennie. Dopiero z czasem moje ciało zaczęło się faktycznie rozluźniać.

[Elżbieta Kalinowska]

Popieram - trening autogenny Schulza ma potwierdzone naukowo działanie i warto się tego nauczyć. mycha możesz czas oczekiwania na metodę dającą szybkie efekty wypełnić nauką relaksacji, możesz postanowić, że natychmiast zrezygnujesz z niej jak tylko pojawi się ta szybka metoda - wybranie czegoś co nie jest doskonałe nie musi być jednocześnie rezygnacją z czegoś lepszego.

[mycha88]

No chyba jedyne, na co mnie teraz stać jeżeli chodzi o relaksację, to słuchanie spokojnych melodii, takich troszkę nostalgicznych, swingowych może. To mnie uspokaja
Bardzo lubię np. piosenkę Slow Train - Twisted Coupid.