DDA

[jest super]

Witam
Dzis czytalem troche ksiazke , jest podzielona na rodzialy a rozdzialy na kilka czesci jedna z nich to zadanie i cwiczenie, mialem odpowiedziec na pytanie, nie potrafilem .. czytajac dalej byly odpowiedzi bohaterow ksiazki, jakos nie przemawialy do mnie , to mnei troche martwi. Ale napisali wczesniej ze do ksiazki mozna wracac ile raz ysie chce i do odpowiedzi na pytania, widocznie nie jestem gotowy. np nie przypominam sobie czegos takiego ze ktos z rodziny mi mowil zbym nie opowiadal nikomu co sie dzieje w domu, po prostu kazdy "normalne"dziecko sie wstydzi ze ojciec nie wraca do domu na tydzien bo ma ciag itd.
Pozytyw dnia to taki ze mialem dzis mecz, kopie troche pilke jeszcze heh. takie dziecinne niespelnione marzenia. No i po meczu ktory zremisowalismy 4-4 a wygrywalismy 4-1 usmiechalem sie.. pomimo ze ostatnia bramka padla bo odbicu sie pilki ode mnie i bramkarz nie zdazyl obronic. Chlopak byl podlamany i obwinial sie o to wszystko. Po dluzeszj chwili miczenia zasmialem sie i mowie , nie lam sie to moja du...pa byl heh.. . Tylko teraz pytanie czy wlaczylo mi sie to ze ja lubie byc w roli pocieszyciela :/ lubie, chyba podswiadomi bo wtedy oczekuje tez podwiadomie ze cos z tego bede mial ze ktos sie do mnie przywiaze... ale w tym przypadku , no wiecie jestem hetero. Ale tak zuwazylem w relacjach z ludzmi. Pocieszac, druga osoba najlepiej jakby byla smutna ciagle, nie wazne czy osoba ktora sie interesuje placze czy si smieje wazne zeby bylo to z mojego powodu, gdy usmiech wywolal na jej twarzy ktos inny juz sie zazdrosny robie , gdy lzy to ja wtedy sie dobrze czuje bo moge pocieszyc.. straszne to jest:/ bo wszystkj sie sprowadza do terroryzowania drugiej osoby:/