Pozytywne cechy DDA

[Alex]

Co by nieco odbić się od depresyjnego oglądu rzeczywistości, postanowiłam wypisać wszystko to, co dostrzegam w sobie pozytywnego, taką drugą stronę medalu bycia DDA. Może tu też jesteśmy jakoś do siebie podobni, a może każdy z nas został wyposażony również w coś indywidualnego?

Mnie życie w moim domu na pewno zahartowało i dzięki temu:
zachowuję zimną krew nawet w sytuacjach ekstremalnych
Wielokrotnie przekonałam się o tym, że kiedy inni popadają w panikę, nieruchomieją bądź rzucają się do ucieczki pod wpływem silnych emocji - ja natychmiast przestaję czuć, bardzo sprawnie myślę i podejmuję racjonalne działania
jestem dosyć odporna na stres, nie uginam się pod presją czasu i nawału obowiązków
uważam się za osobę dosyć samodzielną - nie potrzebuję uwieszać się na nikim, dobrze sobie radzę ze swoimi problemami nawet kiedy nie mam wsparcia
nie boję się odpowiedzialności - i za siebie i za innych
najczęściej jestem "dzielna" - w trudnych sytuacjach nie poddaję się, nie labidzę, szukam rozwiązań
nie jestem małostkowa - drobiazgi, które innych irytują czy też w inny sposób zajmują, są często nawet poza moją percepcją. Nie wyobrażam sobie np konfliktu z powodu nie zakręconej pasty do zębów albo wielogodzinnych dywagacji nad kolorem zasłon.

Natomiast w relacjach z ludźmi mogę się pochwalić:
świetnie rozwiniętą empatią
opanowaniem i cierpliwością- trzeba się mocno postarać żeby mnie wyprowadzić z równowagi
z łatwością i zwykle spontanicznie przyjmuję rolę lidera w grupie
świetnie mi idzie rozwiązywanie wszelkich konfliktów, rozładowywanie napięcia czy też mediacje w sytuacjach trudnych
jestem dobrym słuchaczem - ludzie chętnie zwierzają mi się

Zachęcam wszystkich do podobnych analiz, to podnosi na duchu oraz nadaje jakiś pozytywny sens tym wszystkim domowym udrękom.