Ojciec, brat, matka.. - ile można wytrzymać?

[amphibolia]

Witam na forum. Moim problemem jest brat alkoholik - był nim również nasz ojciec, który na szczęście nie mieszka z nami już wiele lat. Niestety brat poszedł w jego ślady. Jest ode mnie starszy, lecz nie skończył nawet liceum, a tymczasem ja już studiuję. On oczywiście nie pracuje, bo twierdzi, że nie ma dla niego żadnej pracy z jego kwalifikacjami (a raczej z ich brakiem). Alkohol dostarcza mu nasza matka, która pije z nim, gdy nie jest w pracy lub u swojego "chłopaka". Ojciec był dla nas wielką tragedią - ciągle pił, robił awantury, podczas których bił moją matkę i brata, więc nie rozumiem czemu brat z takimi przeżyciami robi to samo (na szczęście jeszcze nikogo nie pobił, chociaż coraz bardziej boję się, że to się w końcu stanie), co ojciec, a matka na to pozwala i go "hoduje". Czuję taką samą bezsilność jak wtedy, gdy byłam dzieckiem. Wtedy nic nie mogłam zrobić, a teraz też nie widzę rozwiązania. Jedyne co mogłam zrobić to "uciec" na studia do innego miasta. Niestety, gdy wróciłam na wakacje do domu okazało się, że problem się pogorszył. Brat nieustannie pije, nie dba o to by ukończyć edukację, ani nie znalazł pracy. Ponadto pijąc całymi dniami czatuje z ludźmi z całej Polski i sieć, razem z alkoholem, są teraz dla niego "prawdziwym" życiem. Nie wiem co robić.. Tu nie chodzi o to, że on nie wie, że ma problem. Ostatnio nawet mi przyznał, że jest alkoholikiem (zawsze twierdzi, że jest pijakiem - pije, bo chce, a nie pije, bo musi), ale to i tak go nie powstrzymało, żeby wyciągać ode mnie pieniądze matki, które dała mi na zakupy. A najgorsze jest to, że gdy do niej zadzwonił, ona pozwoliła mu te pieniądze ode mnie wziąć..
Czy mogę coś zrobić? Czuję się nie tylko jak bezsilne dziecko, ale także, że mają nade mną przewagę i czasem tracę przekonanie, że to ja mam rację.