RE: DDA
Czesc
Na tym forum jestem nowy. W tym roku staram sie dojsc co mi jest. Mam za soba jedna wizyte u psychologa ktora byla tak na prawde nieporozumieniem i z mojej strony i tej pani. Poszedlem zeby zobaczyc jak to jest a nuż sie uda i zaczne isc w dpbrym kierunku.
Ostatnio doszlo do mnie ,ze skutkiem moich zachowan , gnebienia sie , czucia sie gorszy, ,stania z boku , te wszystkie kompleksy , milczenie i wybuchy nerwow sa swpowodowene moja "rodzina". Brak jakiego kolwiek w sparcia. Ojciec alkoholik , matka starajaca sie to wszystko trzymac w kupie, jak to sie mowi " chce dobrze". Tak jak to z moim starszym bratem ktory czeka na rozwod. Moja bratowa stawiala mu warunki leczenia itd. Ona po prostu nie daje sobei zniszczyc zycia jak moja matka. Probowala , jezdzila po osrodkach dla wspoluzaleznionych. Nie dala rady , najlepsza metoda jest zostawienie go samemu sobie i podanie reki dopiero gdy on cos w tym kierunku zrobic, zeby przestac pic. Znow nie mowie o sobie :/. Teraz matka stoi po starnie swojego syna , tak jak to kiedys robila matka mojego ojca, ze to niby moja mama ma sie leczyc a nie moj ojciec czyli syn babci. heh ale namieszalem. To strasznie meczy. Raz wiozac matke na pks bo jechala do ciotki gdzie wczensiej pojechal brat, tam wyladowal w spzitalu, znaleziono go w pokoju na podlodze( pewnie watroba juz nie wytrzymuje).wybuchlem i powiedzialem ze nie po to bratowa go kopnela w tylek zeby moja mama go glaskala po glowie bo to nie da efektu, ze cale zycie swojego meza tak trzymala przy sobie i co z tego ma. Mowilem ze z bratem jest to samo co z ojcem , przeicez jakis okres mieszkal znow u nas jak sie mazlenstwo zaczlo sypac, butelki wszedzie chowane, powtorka z rozrywki. nie potrafie sluchac jak moja matka sie zali mezowi alkoholikowi na temat syna alkoholika, i odwrotnie. jak to wszscy sa winni tylko nie oni. Ja przez to nie umiem kompletnie zyc, nie czuje, nie wyrazm emocji, tylko wybuchy gniewu. Milosc? ja chyba nie wiem co to znaczy, chyba tylko poped seksualny:| tyle pytan co do siebie mam. Ostanio dzwonilem do jednego osrodka leczenia uzaleznieni. Nie zaltwilem nic. powiedziano ze musze sam sie zglosic. Dopiero zarejstrowac. Czytalme ze strasznei dlugo sie czeka. nie stac mnie na prywatna terapie.
Potrzebuje pomocy, wiem ze nie zmieniac siebie zawsze bede sam. Ostatnio kolejny raz sie o tym przekonalem. Wczesniej nie bylem swiadom czym to jest spowodowane, teraz do tego doszedlem, po kolejnej probie "mienia" kogos . Ta parszywa chec kontroli i posiadani tylko dla siebie :/ zazdrosc , bo przeicez wszyscy sa lepsi ode mnie. Na razie koncze, moze odpowiecie mi i dacie wskazowke i motywacje.
Jestem mieszkancem katowic i tu bym szukal wsparcia.
Pozdrawiam
|
