DDA

[mycha88]

(19-04-2011 22:06)jest super napisał(a):  To dobry pomysl, w tej ksiace co to ja wlasnie ruszam jest wlasnie napiane o takim zeszycie, musze do niej przysiasc pozadniej i zaczac dzialac. Powiedz mi gdzie sie udac zeby w ogole ruszyc z terapia zeby ktos mnie zdiagnozował.

O widzisz, a mówiłeś, że masz słomiany zapał. A tu proszę, zabrałeś się za czytanie książki, o której mówiłeś, super
Polecam jeszcze raz zapiski w zeszycie, fajna rzecz
Co do terapii. U mnie to było tak, że po wypadku, w którym zginął mój brat odwiedziłam tylu psychologów, że nawet nie pamiętam wszystkich. Żaden nie umiał mi pomóc, bo wszyscy myśleli, że depresja, lęki i myśli samobójcze są spowodowane właśnie tym traumatycznym wydarzeniem. I tak zeszło jakieś 7 lat, aż w końcu psychiatra się "wkurzył", że żadne leki nie pomagają mi na dłuższą metę i skierował mnie do psychoterapeutki, która to po jednym spotkaniu stwierdziła dumnie, że jestem po prostu czystym przypadkiem DDA. Ona dalej pokierowała mnie do instruktorki terapii uzależnień, która potwierdziła syndrom DDA i zaczęła się terapia.
Musisz zapytać w najbliższej poradni zdrowia psychicznego, do kogo najpierw trzeba się zapisać. Przedstaw krótko swoją sytuację i poproś o zapisanie do właściwej osoby.