DDA w związkach

[romanj522]

No no Nie wyskoczę z żadną mądrością w stylu "znowu obleciał Cię strach" strach jak każde uczucie jest niezbędnym składnikiem w całej gamie naszych uczuć,i kto go przypadkiem nie czuje to jest uboższy o tę sferę chociażby.
Nie należy jednak dopuścić aby zdominował inne uczucia.
Z mojego życia przykład -kiedyś pogryzł mnie pies (nawet bardzo) po jakimś czasie inny pies znowu mnie pogryzł (nawet musiałem serię bolesnych ? nie aż tak bardzo zastrzyków przyjąć).Po tych incydentach nie znienawidziłem psów,nie zacząłem się ich bardziej bać -wyciągnąłem tylko wnioski,bo za każdym razem była to jednak nie tylko wina psa.Owszem mógł nie zaatakować ,ale ja też mogłem inaczej czyli "nie dać powodu do ataku".
Wiem że tym wywodem wywołuję bardzo trudny temat,który nie sposób ogarnąć jednym zdaniem,ale nie znaczy to że temat nie istnieje.
Żeby nie utracić tematycznej spójności powiem tylko że trudno jest decydować kiedy zdażenia dzieją się w czasie rzeczywistym ,często działa tzw automatyzm ,nawyki z przeszłości,złe lub dobre doświadczenia, i w momencie podejmowania decyzji mi zawsze towarzyszy strach czasem tylko obawa a niekiedy niepewnośc (ile uczuć ??? ) czy to jest dobry wybór.
I dopiero życie -z pewnej perspektywy weryfikuje to co zrobiłem i z tą weryfikacją bywa też tak że coś z pozoru dobre po czasie okazuje się nie takie jak w przewidywaniach, no ale "......... ??? a karawana idzie dalej"
Tu nie chciałem się wymądrzać -ja od jakiegoś czasu tak podchodzę do życia