DDA i relacje koleżeńskie, przyjacielskie, służbowe

[renia]

staram się mieć dobre relacje ze znajomymi. nie potrafię jednak zawierać bardzo bliskich i bardzo długich znajomości, które mogłyby przetrwać lata. zazwyczaj są to znajomości na pewien okres czasu. kiedy ktoś za blisko się zbliża do mnie i widzę, że zależy mu na mnie, powoli zaczynam do odpychać, nie spotykam się, nie odbieram telefonów, często wymyślam przeróżne wymówki, żeby tylko się z tym kimś nie spotkać. nic dziwnego, że mam jedynie "przelotnych" znajomych, a nie długie przyjaźnie na wiele lat. nie potrafię się otworzyć, częściej słucham niż mówię. znajomi chcą dowiedzieć się ode mnie czegoś nowego, co u mnie, często zbywam im jakimś krótkim zdaniem, że nic ciekawego albo że nic nowego się u mnie nie wydarzyło, a na przykład dzień wcześniej przepłakałam całą noc w poduszkę i pewnie mogłabym im o tym opowiedzieć, ale nie potrafię. chcąc nie chcąc jestem sama, chociaż tego nie lubię. nie lubię jadać sama albo oglądać w samotności filmy. mam wrażenie, że najlepiej na świecie rozumie mnie mój brat, ale dawno już go nie widziałam, rozmawiam z nim jedynie przez telefon, bo kilka razy temu przeprowadził się za granicę.