Jak się nie bać zachować asertywnie?

[muffka]

O, cieszę się, że możemy porozmawiać
Ja muszę właśnie sobie to jakoś głębiej przepracować, na razie nawet potrzebę zmian w tym kierunku nazywam sobie "muszę być trochę <<gorsza>>".

Pewnie i tak zrobiłam postępy, bo taki temat pojawił się na terapii dla DDA, kiedyś zabierałam się za pomoc innym, np. oddawałam krew, i oburzałam się (tak wewnętrznie), że moi znajomi, bardzo wierzący ludzie, nie pomagają innym, tylko skupiają się na sobie, narzucałam im jakieś wyższe standardy zachowania.

Masz rację z wyrażaniem swoich potrzeb, wiem też, że asertywność nie oznacza agresji, pod tym względem próbuję i zdarza mi się zakomunikować komuś, że coś mi nie odpowiada, choć jeszcze za rzadko, ale w niektórych sytuacjach nawet nie zauważam, że moje prawa zostały naruszone, dopiero po jakimś czasie. Niestety często dzieje się tak, że biorę odpowiedzialność za coś, co nie powinno być wcale na mojej głowie, ale czasem właśnie to się jakoś "samo" dzieje...

Mam nadzieję, że nie zamieszałam, bo chyba dodałam kilka wątków.